Ο χορός των κυμάτων – Βαγγέλης Νάστος
Άποψη για το βιβλίο
Ο χορός των κυμάτων είναι ένα βιβλίο που το είχα βάλει στο μάτι εδώ και ενάμιση χρόνο περίπου. Είχα διαβάσει το οπισθόφυλλο και μου είχε φανεί πολύ ενδιαφέρον, οπότε χάρηκα που δεν έπεσα έξω τώρα που το διάβασα.
Η ιστορία του βιβλίου έχει να κάνει με πέντε φίλους που δίνουν μια υπόσχεση όταν είναι ακόμα έφηβοι. Να αλλάξουν τον κόσμο. Χρόνια αργότερα θα κληθούν να πάρουν μια πολύ σοβαρή απόφαση που αφορά τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων. Έτσι η υπόσχεση που είχαν δώσει θα έρθει ξανά στο προσκήνιο. Ένα νέο μέλος θα προστεθεί την παρέα, χωρίς αρχικά να το θέλει, αλλά τα γεγονότα δεν μπορούν να αλλάξουν. Τα χρόνια περνούν και φτάνοντας στο παρόν, βλέπουμε ότι ο φόνος του ενός από την παρέα θα ταράξει την ησυχία τους. Όταν έρχεται και η σειρά του δεύτερου, καταλαβαίνουν πως το παρελθόν είναι εδώ.
Αρχικά θα πω ότι η ιστορία του είναι πολύ έξυπνη και έχει στηθεί με πολύ ωραίο τρόπο.
Από τις πρώτες κιόλας σελίδες σε βάζει στο κλίμα για το τι έρχεται. Σε μπερδεύει όμως και εσύ ψάχνεις για να δεις τι συμβαίνει μέχρι το τέλος. Η γραφή του είναι απλή και καθημερινή αλλά όπου χρειάζεται με δόσεις “ταξιδιάρικης” διάθεσης και οι σελίδες περνούν πολύ γρήγορα. Ειδικά από ένα σημείο και μετά όμως, δεν μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου. Τα γεγονότα έχουν καταιγιστική ροή και η αποκάλυψη του μυστικού τους σου προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη αγωνία.
Οι ήρωες του όμως -σε αντίθεση με τη γραφή του- δεν είναι καθημερινοί “απλοί” άνθρωποι, αλλά ο καθένας έχει διαπρέψει και σε έναν κλάδο. Βέβαια προσωπικά δε θα με πείραζε εάν κάποιοι από αυτούς ήταν λιγότερο επιτυχημένοι, όμως θεωρώ ότι ίσως εξυπηρετούν ένα σκοπό στην πορεία του βιβλίου.
Η ιστορία δίνεται κυρίως από τα μάτια ενός μέλους της παρέας, του Στέφανου.
Βλέπεις τις μέρες να κυλούν και ζεις και εσύ μαζί του όλη την πορεία μέχρι το τέλος. Παρόλο που θα το χαρακτήριζα ψυχολογικό θρίλερ, δεν πρόκειται για ένα βιβλίο με βαρύ κλίμα δολοφονιών όπως βλέπουμε πολύ συχνά. Είναι ένα βιβλίο που σου δείχνει το πως βιώνει ένας άνθρωπος τις δολοφονίες φίλων αλλά και τους φόβους του για τη δική του ζωή. Βασίζεται δηλαδή στην αληθοφάνεια και όχι στις εντυπώσεις.
Στο να νιώσεις οικεία και να συμπάσχεις με το Στέφανο, βοηθά αρκετά το γεγονός ότι όλα διαδραματίζονται σε Ελληνικές πόλεις -κυρίως στη Θεσσαλονίκη- και ίσως σε μέρη που έχεις περπατήσει και εσύ.
Το στοιχείο όμως που για εμένα το ανέβασε στην προτίμησή μου, γιατί είναι κάτι που προσωπικά λατρεύω όταν το συναντώ σε βιβλία, είναι ότι η ιστορία ξετυλίγεται με χρονικά “πήγαινε – έλα”. Πότε ακολουθούμε την πορεία του Στέφανου στο σήμερα και πότε βλέπουμε γεγονότα του παρελθόντος που μας δίνονται σιγά σιγά και που όλα μαζί φτιάχνουν το παζλ της υπόθεσης.
Εάν έπρεπε να αλλάξω κάτι στο βιβλίο, εκτός από κάποιες μικροβελτιώσεις στη γραφή που θεωρώ ότι θα το εκτόξευαν, αυτό θα ήταν οι σελίδες του. Θα ήθελα περισσότερο υλικό, να μάθω και άλλα πράγματα για τους ήρωες και να μπω ακόμα περισσότερο στις ζωές τους. Μαθαίνουμε αρκετά αλλά όταν υπάρχει καλό υλικό, πάντα θέλω περισσότερο.
Κλείνοντας θα πω, πως η αίσθηση που μου άφησε το βιβλίο είναι ότι θα μπορούσε αυτή η ιστορία να είχε γραφτεί από κάποιο “μεγάλο” ξένο συγγραφέα.
Σίγουρα προσαρμοσμένη στα δικά του δεδομένα και στη δική του γραφή. Μπορεί να μιλούσαμε όμως τώρα και για best seller. Αυτή η αίσθηση, σε συνδυασμό με τις απαντήσεις που πήραμε από την mini ανάκρισή του συγγραφέα, αλλά και το γεγονός ότι είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι δεν έχει επαναπαυτεί από τη συγγραφή του βιβλίου και μετά, με κάνει να θέλω να ακολουθήσω τα επόμενα συγγραφικά βήματα του Βαγγέλη Νάστου και να δω τι θα μας παρουσιάσει στη συνέχεια και πόσο έχει βελτιωθεί συγγραφικά.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Φυλάτος.
