Ο χορός των νεκρών – Βαγγέλης Γιαννίσης
Αν βαριέσαι τα εισαγωγικά μου σχόλια κάνε skip και πήγαινε εκεί που λέει: Ας πάω στο βιβλίο. Ο χορός των νεκρών. Αλλιώς, ξεκίνα να διαβάζεις.
Που λες, ο άνθρωπος είναι απαράδεκτος. Όχι, όχι.. Θα το πω. Τι, θα φοβηθώ νομίζεις;
Πως το κάνεις αυτό στους fans σου κύριε;
312 σελίδες;;;
Δηλαδή θες να πάθουμε τίποτα; Ίσα που χαιρόμαστε που ξαναβρίσκουμε τον Άντερς τελειώνει το βιβλίο; Γεια σας και μην τον είδατε… Χάθηκε δηλαδή, να γράψεις άλλες 50, 100, 200 σελιδίτσες ακόμα; Να χορτάσουμε και εμείς οι αχόρταγοι (Δε θέλω σχόλια. ΔΕ θέλω σχόλια.) 
😜
Τι να πεις.. Αλλά.. Σαν καλή και φιλήσυχη αναγνώστρια θα το καταπιώ και θα κάνω πως δεν το τέλειωσα σε 3 (φουλ εργάσιμες) μέρες -οκ, έχω αργήσει λιιιγο να γράψω την κριτική μου.
Αλλά, από την άλλη, μπορείς να κρατήσεις κακία;
Γιαννίσης… Εγγύηση παιδί μου..
Έχω διαβάσει και τα 3 βιβλία του και μ’ αρέσει το ένα πιο πολύ από το άλλο. Άρα;
Τώρα ότι και να πω νομίζω επαναλαμβάνομαι βεβαία, αλλά κατέληξα στο εξής και θα στο πω:
Αυτό που μ’ αρέσει πιο πολύ στα βιβλία του, είναι ο τρόπος που εκφράζεται.
Απλά, έξυπνα, με χιούμορ, σύγχρονα και to the point.
Δε ξέρω εάν δυσκολεύεται να γράψει ή εάν απλά βγαίνουν από μέσα του οι λέξεις και τις αποτυπώνει στο word (εντάξει δεν είμαι και ποιήτρια) αλλά στο τελικό κείμενο, ο λόγος κυλάει αβίαστα. Μερίδιο στην επιτυχία βέβαια φαντάζομαι έχει και το team του editing της Διόπτρας (sorry δεν θυμάμαι ονόματα, αλλά μπράβο παιδιά). Πραγματικά μ’ αρέσει που τα βιβλία του δεν κάνουν ούτε κοιλιά, ούτε ψωμάκ.. εεε.. ούτε κουράζεσαι/βαριέσαι/θες να το πετάξεις σε τοίχο.
(Τι πολυλολογία σήμερα.. Ξεχωριστό άρθρο έπρεπε να κάνω μου φαίνεται.. Τέλοσπάντων..)
Ας πάω στο βιβλίο. Ο χορός των νεκρών.
Αρχικά να πω τι φανταστικό εξώφυλλο είναι αυτό;!;! Το λάτρεψα από την αρχή!!!
Άλλα και για το περιεχόμενο πρέπει να πω ότι είναι ένα πολύ πολύ καλό βιβλίο! Συνεχίζει στο ίδιο στυλ με τα προηγούμενα και το εξελίσσει κιόλας πχ στις παραπομπές από το παρελθόν που δεν είσαι σίγουρος πάντα σε ποιον αναφέρεται. Η ιστορία δυνατή λόγω του θέματος που διάλεξε. Σε κάθε βιβλίο μαθαίνουμε όλο και περισσότερα για τον Άντερς αλλά σ’ αυτό ξεπέρασε τη φαντασία μας.
Το συνιστώ χωρίς 2η σκέψη!
Επίσης συνιστώ να τα πάρετε με τη σειρά, ξεκινώντας από Το Μίσος και μετά με Το Κάστρο.
Κλείνοντας θέλω να κάνω ένα σχόλιο σχετικά με τη βαθμολογία μου.
Ο βαθμός που θα ήθελα να του βάλω είναι 4,5/5, όμως στο Goodreads όπως ξέρετε μπορείς να βάλεις ή 4 ή 5. Εγώ διάλεξα 4, κυρίως γιατί θα μπορούσε να αναλύσει λίγο περισσότερο κάποια πράγματα και σε κάποιες σκηνές να μας δώσει και άλλο υλικό κλπ.
Βέβαια για μένα το 4/5 αντιπροσωπεύει ένα παααρα πολύ καλό βιβλίο και το αναφέρω αυτό γιατί κάποιοι μου λένε, αφού σ άρεσε γιατί δεν του έβαλες 5;
Δεν πάει έτσι παιδιά. Η βαθμολογία είναι ενδεικτική.
Τα σχόλια και η αίσθηση που σου αφήνει μετράει. Και εγώ περιμένω με αγωνία την επόμενη τριλογία του Άντερς.
Αυτό τα λέει όλα.
Φιλιά,
Αλεξάνδρα
