Κινούμενη Άμμος – Κοάλεμος: Κριτική/Άποψη
Στέλιος Ανατολίτης – Εκδόσεις Χρονικό
Οπισθόφυλλο
Τρέχω και σκοντάφτω και χτυπάω τον αγκώνα μου σε ένα κάγκελο. Πονάει περισσότερο απ’ όσο μπορώ να αντέξω. Κάτι με χτυπάει στο κεφάλι, και χάνω τις αισθήσεις μου.
Φωνές αντηχούν στο βάθος. Ένα φως στον ορίζοντα με περιμένει: πρέπει να πάω προς τα εκεί. Δεν μπορώ να μείνω άλλο εδώ. Κάτι κρατάω στα χέρια μου. Η Μάρα. Κρατάω τη Μάρα.
Ανασαίνω με δυσκολία. Τα πνευμόνια μου καίνε. Κρατάω στα χέρια μου ένα πόδι διαμελισμένο. Είναι το δικό μου. Έχω χάσει το πόδι μου. Το στομάχι μου καίει. Τα μάτια μου καίνε και δακρύζουν. νιώθω τα χέρια μου ζεστά. Πονάνε. ουρλιάζω με όλη μου τη δύναμη προς κάτι που δεν ξέρω καν αν είναι εκεί. Λάμψη. Σκοτάδι ξανά.
Η άποψή μου
Η κινούμενη άμμος ήταν για εμένα ένα βιβλίο-έκπληξη. Δεν περίμενα κάποιος να συνδύαζε χιούμορ, φαντασία, Χάρι Πότερ, Θεσσαλονίκη και αληθοφάνεια με τέτοιο τρόπο. Ο Στέλιος Ανατολίτης τα κατάφερε και το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό. Ίσως το γεγονός ότι είναι standup comedian να τον βοήθησε να γράψει τόσο καλά και με χιούμορ, ίσως απλά του βγήκε αυθόρμητα η όλη ιστορία, το σίγουρο είναι ότι εμένα με κέρδισε.
Το βιβλίο ξεκινάει με έναν νεαρό άνδρα, με λίγα παραπάνω κιλάκια και καλή αίσθηση του χιούμορ, να τρέχει στους δρόμους της Θεσσαλονίκης κυνηγώντας μια κοπέλα. Η οποία είναι βρικόλακας. Καθημερινά πράγματα. Για έναν πράκτορα όμως…
Παράλληλα, βλέπουμε σκηνές από το παρελθόν του, όταν ξεκίνησε την εκπαίδευσή του στην Ακαδημία πρακτόρων-εδώ είναι που φέρνει σε Χάρι Πότερ η κατάσταση.
Τι μου άρεσε στο βιβλίο
- Αρχικά ναι, καλά κατάλαβες, το βιβλίο πάει μπρος πίσω στο χρόνο, κάτι που λατρεύω.
- Έχει μικρά κεφάλαια και γρήγορο ρυθμό και έτσι δεν μπορείς να βαρεθείς.
- Η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι καθημερινή, με μεγάλες δόσεις χιούμορ αλλά όχι σε υπερβολικό βαθμό. Η αφήγηση γίνεται από τον ίδιο τον πρωταγωνιστή, κάτι που δίνει αμεσότητα.
- Συνδυάζει τρομερά την φαντασία με την πραγματικότητα. Φέρνει στην καθημερινότητα όλο το κομμάτι των μυστικών πρακτόρων που εξοντώνουν επικίνδυνα όντα για τους ανθρώπους, με τέτοιο τρόπο που πιστεύεις ότι ισχύει. Γενικότερα η ιστορία του είναι πολύ καλή και πραγματικά σε κάνει να θες να μάθεις περισσότερα.
Κάπου εδώ θα έπρεπε να γράψω τι δεν μου άρεσε. Χμ. Λοιπόν, δε βρίσκω κάτι ή εάν υπάρχει με κράτησε τόσο το βιβλίο που δεν μπόρεσα να το συγκρατήσω και να το αναφέρω. Αν ήθελα να δω περισσότερο υλικό στο επόμενο; Σίγουρα!
Άρα, εάν ψάχνεις ένα βιβλίο που να συνδυάζει χιούμορ, φαντασία και Ελλάδα τότε στο προτείνω!
Περισσότερες κριτικές
